برای بم پروژه‌ای بود که گروهی از هنرمندان تجسمی و نیز نمایشی با آثاری فردی با گروهی به یاد هم‌وطنان از دست رفته در فاجعه زلزله پنجم دی ماه ۱۳۸۲ بم، در انباری متروکه واقع در باغ هنر، مجاور خانه هنرمندان ایران به اجرا در آوردند. نمایشگاه شامل آثار چیدمان، ویدئو، عکس و اجرای زنده بود. چیدمان امیر معبد در پایین‌ترین بخش انبار با گل رس، آینه و گل‌های داوودی سفید اجرا شد. هنرمند در ورودی نمایشگاه، شمع‌هایی را به بازدیدکنندگان می‌فروخت تا آن‌ها را در محل دلخواه ، به یاد از دست رفتگان روشن کنند. بدینسان این چیدمان با مشارکت مستقیم مردم کامل شد و نور آن را افرادی که برای ابراز همدردی و کمک به بازماندگان شمع خریده بودند، تامین کردند.
چیدمان از لایه بلند گل رسی تشکیل شده که تمام سطح میانی آن با گل پوشانده شده است. میان گل و گل، ردیف بلند آینه قرار داده شده است که حجم آن به قبر بلندی می‌ماند که در رطوبت چندش آور زیر زمین و شکاف T شکل سقف محوطه، بر زمین دوخته شده است. زائران شمع به دست، به افروختن و قرار دادن آن در گوشه‌ای از چیدمان مشغول‌اند. این سطح گل و گل ، نماد قبر تازه و یادآور تن‌های نازنینی است که بر خاک تازه خفته‌اند. گل‌ها بر سطح بلند آینه، عطر می‌پراکنند و فضای مجازی ، آینه را پر می‌کند. نور گرم شمع‌ها پخش می‌شود، و سقف شکافته به صلیبی می‌ماند که بر کار امیر سایه افکنده است. در انتهای این حفره بلند، آدم‌هایی در سایه روشن راه می‌روند، فضا از نور شمع، عطر گل و بوی گل انباشته است ، دستانی بر خاک خفته‌اند و دستانی در خاک نور می‌کارند. امیر معبد به دل بیداری می‌ماند که در گوشه تاریکی به انتظار نشسته است و با چشمان سیاهش به تاریخ چشم دوخته است.
محمد باقر ضیایی
