گذران مجموعهای است متشکل از کارهایی با ابعاد کوچک و مضمونی چندوجهی و در حال تکامل و جستوجو. محک زدن تجربهگری و امتداد آن دغدغهای بوده که این مجموعه را شکل داده است؛ همچون اجزای متکثر هستی که گویی زندگی هر کدام تلاشی است برای یافتن معنا و راهی برای ادامه زیست. باشد که بتواند روزگار بگذراند.